Veel mooier wordt het deze maand niet meer voor Vincent Hoppezak, dat moet hij wel erkennen. Op zondag 7 december greep hij samen met Yanne Dorenbos in de allerlaatste koppelkoers de eindwinst in de Zesdaagse van Rotterdam. Zijn thuiswedstrijd en dat ook nog eens in de Europese kampioenstruien die zij samen veroverden begin dit jaar in België. Toch kijkt de renner van Parkhotel Valkenburg ook al wel weer vooruit naar een ander doel: het Nederlands Kampioenschap Baanwielrennen in Apeldoorn op 27, 28 en 29 december.
‘’Het NK is traditie, een plek om met de Nederlandse baan- en wegrenners de strijd aan te gaan. Bovendien is een titel behalen ook altijd een mooi doel om na te streven”
Even terug naar een kolkend ‘Ahoy’ waar het publiek die dagen vooraf vooral het Nederlands-Portugese duo Yoeri Havik en Juri Leitao en de Belgen Fabio van den Bossche en Lindsay De Vylder had zien strijden om de koppositie. Hoppezak: ‘’We stonden bij het begin van de slotdag op twee ronden in de min, daar konden we niet omheen. De eerste werkten we al snel weg omdat we een honderdpuntengrens passeerden maar er was nog altijd wel werk aan de winkel. Nu ligt onze kracht ook wel in het feit dat we aan het einde van een wedstrijd nog goed door kunnen buffelen. We zijn allebei snel ook, dus we konden flink punten sprokkelen. En misschien hebben de anderen toch te lang gewacht om de concurrentie de kastanjes uit het vuur te laten halen. Feit is dat we in de allerlaatste ronden plots de zege naar ons toe konden trekken. Daarmee komt een droom uit voor mij. Dit is mijn thuiswedstrijd. Ik stond al een aantal keren op de andere treden van het podium en nu dus eindelijk op de hoogste trede. Wat ook voor onszelf een positieve verrassing was, want dat was vooraf bepaald geen zekerheidje.”
Samen sterk
Hoppezak denkt zeker dat het een voordeel is dat hij opnieuw samen met Dorenbos de piste in mocht in Rotterdam. Ze reden ook al samen in Gent, waar ze vierde werden. ‘’Begin dit jaar was het Europees Kampioenschap onze eerste wedstrijd samen. En dat pakte erg goed uit. Daarna reden we het WK en toen enkele zesdaagsen inderdaad. Het voordeel van een vaste partner in de baan is dat je elkaar aanvoelt, weet wat de ander nodig heeft in de aflossingen maar ook op het gebied van de tactiek. Je reageert, communiceert en handelt gewoon sneller. We hebben dan ook de afgelopen maanden echt stappen gemaakt in het samen rijden. Bij ons is de power goed verdeeld en ook de snelheid zit bij ons allebei goed. Daarmee zijn we aan elkaar gewaagd en valt het nooit stil. Heb je een andere partner, soms iemand waarmee je nooit gereden hebt, dan heb je toch altijd wat tijd nodig om erin te komen. Nu we Europees kampioen zijn samen, is het logisch dat we samen rijden. En dat zullen we ook op het NK doen.’’
"Ik vind het NK Baanwielrennen gezellig en zie het mezelf niet snel overslaan. Dat is niet in mijn hoofd opgekomen in ieder geval"
Uitkijken naar NK
Over dat Nederlands kampioenschap gesproken: Hoppezak kijkt ernaar uit. ‘’Voor mij zijn dat altijd leuke dagen. Een vast moment tussen Kerst en Oud en Nieuw waar je als junior al in het rond reed. Waar je veel deelnemers kent van de baan, maar soms ook op de piste rijdende wegrenners weer treft die je verder niet vaak ziet. Het is een beetje een reünie van een vaste groep met telkens wat nieuwkomers. Ik vind het gezellig en zie het mezelf niet snel overslaan. Dat is niet in mijn hoofd opgekomen in ieder geval.’’ Maar dat betekent niet dat de praatjes tussen de wedstrijden door voor hem het belangrijkst zijn om af te reizen. ‘’Nee, je komt natuurlijk ook om te presteren. Vorm te tonen ook, want het EK in Konya (Turkije) staat ook alweer begin februari op ons te wachten. We moeten de lijn zeker nog even doortrekken. En bovendien valt er op het NK een mooie kampioenstrui te verdienen, dat motiveert mij ook altijd wel. Ik heb geen voorkeur hoor voor een bepaald individueel onderdeel, ik vlieg er steeds in. Maar natuurlijk kijk ik er wel naar uit om met Yanne op de koppelkoers te starten in onze Europese kampoenstruien. Die wedstrijd is zeker niet zo gewonnen hoor, want de concurrentie is in Nederland heel sterk. Maar we gaan wel voor de winst natuurlijk.”
