Historie WK Para-cycling

Sinds 2007 is Para-Cycling een officiële discipline van de UCI en het is ook sinds die tijd dat er regenboogtruien met het logo van de internationale wielerbond worden uitgereikt. Op het wereldkampioenschap op de weg zijn er ook in hier twee belangrijke onderdelen te onderscheiden: de wegwedstrijden en de tijdritten. Maar waar op andere WK's de leeftijden van de sporters voor onderscheid zorgen, zijn er hier veel verschillende wedstrijdklassen actief. Zo verschijnen de sporters aan de start op verschillende fietsen of handbikes.

De handbikers kunnen zich zowel liggend als zittend op hoge snelheden voortbewegen in hun eigen klasse en ook met verschillende gradaties aan beperkingen, zo kennen we H1 tot en met H5. Ook zijn er de C-sporters, die op een racefiets rijden. Ook zij kennen de klasseindeling 1 tot en met 5. Tenslotte zijn er de tandems, waarbij een visueel beperkte sporter wordt begeleid door een sporter zonder visuele handicap, die het stuur- en kijkwerk voor zijn of haar rekening neemt. Tenslotte zijn fietsen met drie wielen (tri-cycles) De sport heeft in Nederland een enorme ontwikkeling doorgemaakt, zeker ook dankzij de enorme steun die NOC*NSF gaf. Net als bij andere wielerdisciplines kan para-cycling op kansrijke onderdelen op maximale ondersteuning rekenen. De topsporters zijn bijna zonder uitzondering professionals, die het op het gebied van training, voeding en begeleiding aan niets ontbreekt. De KNWU stelde in 2009 een eerste bondscoach aan in de persoon van Eelke van der Wal, die de kaders schiep voor de huidige successen. Onder zijn leiding – hij was tot 2020 actief – werd op toernooien door grote groepen sporters zeer goed gescoord. Waar para-cycling van oorsprong met name een sport was die in Spanje en Groot-Brittannie met succes werd beoefend, is ook Nederland uitgegroeid tot een heuse grootmacht.

Sinds 2009 is er een jaarlijks WK Para-Cycling op de weg. De eerste editie vond plaats in het Italiaanse Bogogno. In de eerste vijf edities werd het evenement drie keer in Noord-Amerika gehouden. Het Canadese Baie-Corneau is de enige gastheer die het evenement drie keer mocht organiseren, in 2010, 2013 en 2022. Nederland was in 2019 organisator van het WK Para-Cycling, dat gebeurd destijds in het Drentse Emmen. Het jaar daarop werd het WK in Oostende geannuleerd vanwege COVID. In 2025 was het Belgische Ronse het decor van het mondiale kampioenschap. In 2026 mag er afgereisd worden naar Huntsville USA.

Zeer succesvol WK Zurich
In Glasgow vond het WK Para-Cycling tegelijk plaats met alle andere wieleronderdelen tijdens het Super WK Wielrennen 2023, in 2024 was deze mondiale titelstrijd gekoppeld aan het WK Wegwielrennen. Naast Tadej Pogacar, Puck Pieterse en Lotte Kopecky werden dus ook alle Para-wereldkampioenen gehuldigd. Elf keer werd er een wereldtitel veroverd door de wielersporters van de KNWU, die met hun concurrenten voor het eerst tijdens het programma van het reguliere WK in actie kwamen. Handbiker Mitch Valize was in het slotweekend de laatste van vier die de dubbel wist te veroveren, hij won zowel de tijdrit als de wegwedstrijd in de klasse H5. Chantal Haenen deed hetzelfde in de vrouwenklasse H5. Daarvoor wist Marieke van Soest, paralympisch kampioen tijdrijden op de driewieler, in de T1-klasse ook de volle buit te pakken met twee wereldtitels klasse en de op de Spelen zo succesvolle ‘Triple" Tristan reed met zijn gangmaker Patrick Bos in de B-klasse naar de titel op twee de macht in beide onderdelen Ook Daniel Abraham Gebru won goud op de tijdrit in de C5, Jennette Jansen (H4) en Aniek van den Aarssen (C3) wonnen tenslotte goud in hun wegrace.

Nederlandse Wereldkampioenen

Bijgewerkt tot en met 2024

Edities in Nederland

• 2019 | Emmen